Her ne iş yapıyorsak yapalım, hepimiz günün sonunda “ekmeğimizdeyiz” öyle mi? Ya da yine Yeşilçam’dan alıntı yapayım, “sevgi karın doyurmuyor mu?” Gerçekçi olalım, “ne yaparsan yap, aşk ile yap!” sadece şarkılarda nakarat olabilir diye düşünenlerden misiniz?
Çeyrek asır önce, bir önceki yazımı ilk 45’liğimle ilgili yazmış olmamın verdiği özgüvenle bu kadar rahat kullanıyorum bu ifadeyiJ, üniversite sıralarındayken bir öğretim görevlisinin sınava giren biz öğrencilere sarf ettiği şu sözler, hep aklımda kalmıştır. “Cesaret ile cüret birbirinden bıçak sırtıyla ayrılır” diye. O zamanlar için büyük ölçüde gülüp eğlendiğimiz güzel sohbetler arasında bahsi geçen bu sözün, şimdilerde gerçek derinliğini daha iyi anlıyorum.
Gelecekte her başarılı profesyonelin bir işletme koçu olacak. Bu bir süreç. Bugün bile insanların işletme koçluğuna olan merakını işletme koçluğuna artan ilgiden anlayabiliyoruz. Tıpkı başarılı pazarlama sonuçları almak için pazarlama planına ihtiyacınız olduğu gibi işletmenizde başarılı sonuçlar almak için bir işletme koçuna ihtiyacınız var. Fortune 500’de yer alan şirketlerin yaklaşık %40’ının yöneticilerini eğitmek ve geliştirmek için işletme koçuyla çalıştıkları az bilinen bir gerçektir.
İş dünyasının zaman zaman gereğinden kompleks hale getirilmiş süreç ve uygulamalarını daha iyi anlamaya ve işimize değer katmaya çalışıyoruz. Dinlediğimiz konuşmalarda veya okuduğumuz yazılarda yabancı kaynaklar ve referanslar ne kadar ağır basıyorsa, o kadar itibar ediyor ve zoru başarmış hissediyoruz, öyle değil mi?
Şirketinizi yıllar önce büyük bir tutkuyla ve azimle kurdunuz, varınızı yoğunuzu ortaya koydunuz. Yeri geldi, ailenizden ve diğer tüm tutkularınızdan özveride bulunup, onu bugünlere taşıdınız. Belki de artık 20’li, 30’lu hatta 40’lı yaşlarına getirdiniz sevgili şirketinizi. Tıpkı evladınızı koruyup, kollayıp büyütmek ve sonra kendi kendine yeter bir birey yetiştirmek gibi değil mi şirketinizle olan ilişkiniz de.
Sanırım katılacaksınız, birçok patron şirketiyle ilgili en çok iki rakamla ilgilenir, Ciro ve Kar. Bunlara belki bir de müşteri sayısı eklenebilir. Ne dersiniz, bu üç rakamı bilmek bir patron için yeterli midir? Geriye kalan tüm detaylar muhasebecilerin ve mali müşavirlerin mi işidir?
İşletmeler, sahiplerini kişisel hedeflerine, hayallerine ve hayatta neyi başarmak istediklerine ulaştıran birer araçtır. Bununla birlikte, işletme sahiplerinin kendilerini gerçekleştirmek için kurdukları şirketler, zamanla aynı kısır döngünün içinde hayatta kalmaya çalıştıkları tek gerçeklerine dönüşebiliyor. Bu nedenle, patronların bu araçla nereye gitmek istediklerine, araca birlikte bindikleri kişilerin aynı hedefle yolculuğa eşlik edip etmediklerine, yolda başka araçları da kullanmak istediklerinde bu aracın hala muntazam çalıştığından ve rotada yol aldığından nasıl emin olacaklarına odaklanmak çok önemli.
Bir işletme koçu, temel gücünüzü belirleyerek fiziksel olarak değişiklik yapma isteğinizi değerlendiren kişisel bir eğitmen gibidir. Güçlü ve zayıf yönlerinizi,boşluklarınızı tam olarak bulmanıza ve korku bölgelerinizi belirlemenize yardımcı olur.
Modern iş dünyasında göz ardı edilen konulardan bir tanesi de pazar payının peşinden koşmanın bir yere hızlıca varmadan, daireler çizmek olabileceğidir.Birçok işletme tüm yatırımını pazar payına yatırırken birçoğu bu süreç içinde kar payını yitirir. Çok yaygın bir paradoks vardır: bu firmaların ürün alıp onları tekrar müşterilere satmak için piyasada olmaları. Ama bu duruma farklı bir açıdan bakmak, pazar payının amacını ve bunun net karı nasıl etkilediğini anlamaya yardımcı olabilir.
Ekonomik gerilimlerde bazı işletmeler büyürken neden bazılarının çöktüğü çoğu işletme sahibi için hep merak unsuru olmuştur. Bazı kişiler ekonomik çöküntülerden tüm işletmelerin olumsuz etkileneceğini zanneder. Ama aslında gerçek şu ki, birçok şirket bu çöküntülerden etkilenmiyor ve sebebi, daha büyük, daha tanınmış ya da daha yerleşik olmaları değil.